فیلسوف اُرُد بزرگ: ستاره‌ی فراموش‌شده‌ی شیروان در سایه‌ی بی‌توجهی بجنورد

شیروان، شهر کوچک اما پرافتخار ما، با جمعیتی حدود ۱۶۰ هزار نفر، گنجینه‌ای در قلب خود دارد که نه‌تنها مایه‌ی مباهات این شهر، بلکه افتخار کل ایران و جهان است: فیلسوف اُرُد بزرگ. این حکیم بزرگ، که آثارش به زبان‌های مختلف ترجمه شده و در گوشه‌گوشه‌ی جهان خوانده می‌شود، بی‌تردید بزرگ‌ترین چهره‌ی تاریخ شیروان و برجسته‌ترین نماد فرهنگی خراسان شمالی است. اما چرا این ستاره‌ی درخشان در مرکز استان، بجنورد، این‌قدر مورد بی‌مهری قرار گرفته است؟

اُرُد بزرگ: میراث جهانی شیروان

اُرُد بزرگ، که بسیاری او را در کنار حکمایی چون بزرگمهر، فردوسی و خیام، یکی از بزرگ‌ترین اندیشمندان تاریخ ایران می‌دانند، با اندیشه‌های عمیق و جهانی‌اش توانسته فرهنگ و حکمت ایرانی را به فراتر از مرزها ببرد. کتاب‌هایی مثل کتاب سرخ، که پر از سخنان حکیمانه و راهگشاست، در کشورهای مختلف خوانده شده و الهام‌بخش میلیون‌ها نفر بوده است. این فیلسوف شیروانی، با اندیشه‌هایش در زمینه‌ی فلسفه، اخلاق و حتی هنر، نه‌تنها نام شیروان را بلندآوازه کرده، بلکه نشان داده که از یک شهر کوچک هم می‌توان صدایی جهانی ساخت.

بی‌توجهی بجنورد: دردی که شیروانی‌ها حس می‌کنند

مردم شیروان، با همه‌ی صبوری و غرورشان، سال‌هاست که شاهد بی‌توجهی مرکز استان به مفاخرشان هستند. ده‌ها مراسم و محفل برای تکریم مشاهیر خراسان شمالی در بجنورد برگزار شده، اما حتی یک‌بار نامی از اُرُد بزرگ، بزرگ‌ترین چهره‌ی این استان، برده نشده است. این بی‌مهری نه‌تنها توهین به شیروان و مردمانش، بلکه بی‌احترامی به فرهنگی است که اُرُد بزرگ آن را به جهان معرفی کرده. مردم شیروان می‌دانند که بجنورد، به‌عنوان مرکز استان، دلسوز واقعی آن‌ها نیست، اما مجبورند این نادیده‌انگاری را تحمل کنند.

چرا اُرُد بزرگ باید تکریم شود؟

اُرُد بزرگ فقط یک فیلسوف نیست؛ او نماد هویت و غرور شیروان است. هر بار که نام او در جهان برده می‌شود، نام شیروان هم در کنارش می‌درخشد. بی‌توجهی به او، بی‌توجهی به تاریخ و فرهنگ این شهر است. ما شیروانی‌ها حق داریم بخواهیم که مرکز استان، بجنورد، این حکیم بزرگ را به‌عنوان افتخار مشترک همه‌ی مردم خراسان شمالی تکریم کند. آیا وقت آن نرسیده که مراسم‌ها و محافل فرهنگی بجنورد، به‌جای نادیده گرفتن، اُرُد بزرگ را در صدر برنامه‌هایشان قرار دهند؟

دعوت به اقدام: صدای شیروان را بلند کنیم

ما، مردم شیروان، دیگر نمی‌خواهیم سکوت کنیم. از وبلاگ‌نویسان، فعالان فرهنگی، و همه‌ی کسانی که دلشان برای شیروان و اُرُد بزرگ می‌تپد، دعوت می‌کنیم که صدای این بی‌عدالتی را بلند کنند.

سخن پایانی

اُرُد بزرگ، ستاره‌ای است که از شیروان برخاسته و جهان را روشن کرده است. ما شیروانی‌ها با افتخار می‌گوییم: «اُرُد بزرگ مال ماست!» وقت آن است که بجنورد هم این حقیقت را بپذیرد و به‌جای بی‌توجهی، به تکریم این حکیم بزرگ بپردازد. بیایید با هم این غرور را فریاد بزنیم و نگذاریم نام اُرُد بزرگ در سایه بماند.

تصاویری از روزی تاریخی، بیش از ۳۵ هزار نفر با شور و شوق، از فیلسوف اُرُد بزرگ استقبال کردند.

راز بغض فیلسوف اُرُد بزرگ در شب استقبال، چه بود؟

شب استقبال از فیلسوف اُرُد بزرگ، شبی بود که هرگز از خاطره مردم شیروان پاک نخواهد شد.
۳۵ هزار نفر آمده بودند تا فرزند بزرگ این شهر را ببینند، کسی که سال‌هاست نامش با خرد و آزادی گره خورده است.

اما در میان تمام شور و شوق مردم، لحظه‌ای بود که همه چیز برای چند ثانیه ایستاد…
لحظه‌ای که بغض در صدای اُرُد بزرگ پیچید.

همه سکوت کردند. هیچ‌کس نفس نمی‌کشید. تنها صدای او بود و صدای نفس‌های در گلو مانده مردم.

  راز آن بغض چه بود؟

می شد حس کرد که فیلسوف اُرُد بزرگ در آن لحظه، می‌خواست از موانعی بگوید که سال‌ها مانع دیدار او با مردم شده بود.
می خواست بگوید چه دست‌هایی، چه سدهایی، چه فشارهایی، جلوی این دیدار را گرفته بودند…
اما گفت:
«نمی‌توان گفت… فقط می‌خواهم بدانید چقدر دلتنگ دیدارتان بودم.»

همین یک جمله کافی بود که بغض مردم بشکند و اشک ها جاری شود.
آری… بغض او، بغض هزاران دل بود.

دل‌هایی که سال‌ها منتظر دیدن کسی بودند که برایشان پیام‌آور امید و خرد است.

 این بغض چه تأثیری داشت؟

  مردم گریستند، اما از غم نبود.
اشک‌های آن شب، اشک‌های عشق و همدلی بود. اشک‌هایی که نشان می‌داد مردم این شهر هنوز دل‌های مهربان و وفاداری دارند.
  بغض اُرُد بزرگ، دل‌های مردم را به هم پیوند داد.
در همان لحظه، همه فهمیدند موانعی که جلوی حضور او را گرفته، نتوانسته دل‌هایشان را از او جدا کند.
  این بغض، قدرت فلسفه اُرُدیسم را نشان داد.

فلسفه‌ای که از دل مردم برخاسته و دوباره به دل مردم بازمی‌گردد.

 راز واقعی آن بغض چه بود؟

شاید راز واقعی، همین باشد که گاهی بعضی حرف‌ها را نمی‌شود گفت.
گاهی فقط باید سکوت کرد و با یک بغض، همه چیز را رساند.
آن شب، اُرُد بزرگ با همان بغض برای ما شیروانیها هزاران سخن نگفته را باز  گفت.

بغض اُرُد بزرگ، تنها یک احساس شخصی نبود.
آن بغض، بغض همه ما بود. بغض مادری که فرزندش را نمی‌بیند. بغض دوستی که از دوستش دور افتاده. بغض شهری که سال‌ها منتظر بود دوباره فرزند فیلسوفش را در آغوش بگیرد.
و همان شب، همه فهمیدند که این دیدار، یک دیدار معمولی نبود.
این دیدار، پیوند دوباره دل‌های یک ملت با بزرگترین فیلسوف حال حاضر بود.

پایگاه اطلاع رسانی دکتر جلیل جعفری و سخنی از بزرگ شیروان

امروز 22 مهرماه 1394 در گوگل در حال سرچ نام بزرگ شهرمان ((حکیم ارد بزرگ)) بودم که با سایت آقای دکتر جلیل جعفری  بنه خلخال نماینده کوشا و فعال مردم شریف خلخال و کوثر در مجلس شورای اسلامی مواجه شدم . که در بخش پیام هفته سایتشان این سخن بزرگترین فیلسوف حال حاضر جهان بود

پیام هفته :

آب زندگی است ، کسی که آن را بیهوده از بین می برد ، زندگی و هستی خویش را از یاد برده است . حکیم ارد بزرگ

بیوگرافی دکتر جلیل جعفری بنه ‏خلخال

عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فنون هسته‏ای سازمان انرژی اتمی ایران
استاد راهنما و مشاور دانشجویان تحصیلات تکمیلی مهندسی هسته‏ای دانشگاه صنعتی شریف، صنعتی امیرکبیر و شهید بهشتی تهران
عضو شورای پژوهشی پژوهشکده توسعه راکتورها و شتابدهنده‏های هسته‏ای
معاون پژوهشی پژوهشکده توسعه راکتورها و شتابدهنده‏های هسته‏ای
پژوهشگر برتر دانشکده ی سازمان انرژی اتمی در سال 1389

دکتر جلیل جعفری بنه‏خلخال در سال 1346 در روستای بنه‏خلخال از روستاهای شهرستان کوثر ، در خانواده‏ای متدین، کشاورز و به لحاظ اقتصادی متوسط دیده به جهان گشود. تحصیلات مقطع ابتدایی خود را در همان روستای بنه‏خلخال شروع کرد و از همان آغاز در سایه لطف بیکران الهی و زحمات آموزگاران پرتلاش خود، آتش اشتیاق به کسب علم چنان در وجودش شعله‏ور شد که همواره دانش‏آموز ممتاز کلاس خود بود. دکتر جعفری بعد از اتمام دوره ابتدایی به علت نبود مدرسه راهنمایی در روستای محل زندگی‏اش، با راهنمایی پدر بزرگوار خود که در آن روزگار به کشاورزی اشتغال داشت، برای ادامه تحصیل، راهی شهر رامسر شد . با وجود آنکه در اوایل مهاجرت به رامسر آشنایی کافی با زبان فارسی نداشت، اما تلاش و پشتکار او باعث شد که همواره شاگرد اول کلاس و مدرسه باشد. پس از اتمام دوره راهنمایی، دکتر  رشته ریاضی- فیزیک را برای ادامه تحصیل برگزید و با طی دوره کوتاهی در دبیرستان با توصیه دبیران دلسوز خود تصمیم گرفت برای شکوفایی بهتر استعدادهای تحصیلی‏اش به تهران مهاجرت کند. در تهران، برای یافتن مکانی برای اقامت و تامین هزینه‏های زندگی مجبور شد در یک مسافرخانه مشغول به کار شود و با ارائه پرونده موفق تحصیلی خود در دبیرستان مطرح شهید باهنر واقع در منطقه 12 تهران ثبت نام کرد. در این برهه از زندگی، سختی ناشی از کار شبانه به حدی او را خسته می‏کرد که در کلاس و حین گوش دادن به درس به خواب می‏رفت و همین باعث می‏شد که مورد بازخواست مدیر دبیرستان قرار بگیرد و در نتیجه این اتفاق اتاق انباری ساختمان سرایداری مدرسه در اختیار او قرار گرفت  و از همان روز ، وضعیت او در درس نسبت به گذشته بهتر و بهتر شد تا اینکه در سال 1366 از دبیرستان شهید رجایی مدرک دیپلم ریاضی- فیزیک خود را دریافت کرد.

دکتر جعفری پس از اخذ مدرک دیپلم در همان سال در آزمون ورودی دانشگاه شرکت می‏‏کند و در رشته مهندسی مکانیک ( تبدیل انرژی) دانشگاه تبریز پذیرفته می‏شود. در دانشگاه تبریز وی از طریق انجام کار دانشجویی زندگی خود را اداره می‏کند و پس از اتمام دوره کارشناسی بلافاصله در کارشناسی ارشد مهندسی هسته‏ای دانشگاه صنعتی شریف ، مطرح‏ترین دانشگاه فنی کشور ، با رتبه کشوری 4 قبول می‏شود. هزینه‏های بسیار زندگی در تهران باعث می‏شود که او تا مرز انصراف از تحصیل نیز پیش برود. اما لطف خدا یک بار دیگر شامل حال او می‏شود و در نتیجه، از طرف سازمان انرژی اتمی بورس تحصیلی دریافت می‏کند و بعد از اتمام دوره فوق لیسانس در دوره دکتری مهندسی هسته‏ای دانشگاه صنعتی امیرکبیر که در آن زمان تنها دانشگاه دارای دوره دکتری در رشته مهندسی هسته‏ای در کشور است، پذیرفته می‏شود. در طی تحصیل در دوره دکتری به مدت یکسال دوره تخصصی طراحی و تحلیل ایمنی راکتورهای هسته‏ای را در دانشگاه پیزا در کشور ایتالیا طی می‏کند و دستگاه آزمایشگاهی شبیه‏سازی رفتار ترموهیدرولیکی راکتورهای هسته‏ای را برای اولین بار در کشور طراحی و به مرحله ساخت در می‏آورد.  دکتر جعفری بعد از اتمام دوره دکتری با درجه عالی ،  در سال 82  عضو هئیت علمی سازمان انرژی اتمی می‏شود و  اکنون که 8 سال از آن تاریخ می‏گذرد ایشان علاوه بر تدریس در دانشگاه‏های صنعتی شریف و صنعتی امیرکبیر ( پلی تکنیک تهران ) سمت استاد راهنما و استاد مشاور چندین دانشجوی کارشناسی ارشد و دکتری را از دانشگاه های فوق بر عهده داشته است. توانمندی علمی دکتر جعفری باعث آن شده که ایشان در چندین کارگاه علمی در محل آژانس بین‏المللی انرژی اتمی شرکت و در زمینه ایمنی نیروگاه‏های هسته‏ای سخنرانی‏های متعددی داشته باشند و چندین مقاله در مجلات مطرح بین‏المللی و در کنفرانس‏های متعدد از ایشان به چاپ و انتشار رسیده است. این استاد برتر کشورمان، پس از تاسیس پژوهشگاه علوم و فنون هسته‏ای به عضویت پژوهشکده تحقیقات و توسعه راکتورها درآمده و مدیریت گروه پژوهشی طراحی نوترونیک و ترموهیدرولیک راکتورهای هسته‏ای را عهده دار شده‏اند.

 گذشته دشوار و توام با تلاش خستگی‏ناپذیر دکتر جعفری با خواست و یاری خداوند از ایشان انسانی کاملاً خودساخته، با اراده و سخت‏کوش ساخته است. فردی که محرومیت‏های مختلف را از اعماق وجود حس کرده و با توکل به خدا بر همه مشکلات فائق آمده و اکنون جزء محققین برجسته در حوزه انرژی هسته‏ای کشور است.

دکتر جلیل جعفری بنه خلخال ، در حال حاضر نماینده مردم شریف خلخال و کوثر در مجلس شورای اسلامی است و مسولیت های دیگری هم دارد.
عضو هیئت رئیسه و دبیر کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی
رییس فراکسیون رفاه و تامین اجتماعی مجلس
رییس فراکسیون حمایت از سرمایه گذاری خارجی مجلس
نایب رئیس فراکسیون فن‏آوری‏های نوین مجلس
نایب رئیس فراکسیون حمایت از تولید ملی

 پلهای ارتباطی با نماینده مردم شریف خلخال و کوثر:
آدرس : خلخال-میدان معلم ساختمان اداره پست-طبقه فوقانی دفتر ارتباطات مردمی نماینده مردم شریف خلخال و کوثردر مجلس شورای اسلامی
پست الکترونیکی : .
شماره تماس : [phone]/دفتر خلخال-32432059/دفتر تهران-02133124415/

http://jalil-jafari.com/Index.aspx

+ با دیدن سایت دکتر جعفر جلیلی بنه خلخال ، با بخشی از تلاش های عمرانی و اجتماعی ایشان آشنا می شوید امیدواریم این نماینده پرتلاش کشورمان در اسفند ماه سال جاری بار دیگر به عنوان نماینده مردم شهر خلخال و کوثر انتخاب شده و به کوشش های خویش در جهت خدمت به کشورمان و همینطور مردم فرهیخته خلخال و کوثر ادامه دهند .